Clément Inbona, Fund Manager, La Financière de l’Echiquier.
Met een nieuwe renteverhoging van 25 basispunten (0,25%) zet de Amerikaanse Federal Reserve (de Fed) haar agressiefste verkrappingscyclus in een halve eeuw voort. In amper veertien maanden tijd heeft haar salvo de richtrente met 5% opgetrokken. Idem dito bij de Europese Centrale Bank (de ECB), die recentelijk haar rentetarieven met 25 bp heeft verhoogd. Daardoor komt de totale rentestijging op 3,75% in tien maanden, een unicum sinds de instelling uit Frankfurt 25 jaar geleden het daglicht zag. Er beginnen echter stilaan verschillen op te duiken in de boodschap en de prognoses van beide centrale banken.
In New York wordt nu openlijk gesproken over de mogelijkheid om een pauze in te lassen. Klem tussen twee vuren – de inflatie ligt nog altijd ruim boven de beoogde 2%, maar het duurt even voor eerdere maatregelen effect sorteren – sluit voorzitter Jerome Powell verdere verhogingen niet uit. Dat de rente de komende maanden zou kunnen worden verlaagd, wijst hij daarentegen van de hand. Door tegenwind kan de kapitein van de Fed niet de koers varen die hij zou willen. Enerzijds blijft de arbeidsmarkt krap. De mogelijkheid bestaat dan ook dat de inflatie, die eerst werd aangejaagd door de grondstoffen en vervolgens de bedrijfswinsten, verder zal stijgen door de lonen. Anderzijds draait het groeiende aantal faillissementen in de banksector de kredietkraan nog wat verder dicht. De pauzeknop indrukken in afwachting van meer duidelijkheid en nauwkeurigere cijfers over de impact van de voorbije renteverhogingen en de crisis in de banksector, kan redding brengen.
In Frankfurt veegt Christine Lagarde het idee van een pauze in de verkrappingscyclus daarentegen resoluut van tafel. In haar woorden: “We hebben nog een eind te gaan en zullen niet stoppen.” De ECB-voorzitster versnelt vanaf juli bovendien de afbouw van de balans door zowel de coupons als de hoofdsom van aflopende obligaties niet langer te herbeleggen. Tegen eind dit jaar loopt dat op tot circa 27 miljard euro per maand – het vuurwerk gaat nog even door. Uit haar verklaring viel ook op te maken dat niet alle bestuurders op dezelfde lijn zitten. Een minderheid had namelijk gepleit voor een verhoging van 50 bp.
Beleggers hechten weinig geloof aan het scenario van de Fed: de obligatiemarkt verwacht minstens drie renteverlagingen voor het einde van het jaar, terwijl de bestuurders van de Fed dat uitsluiten. Bank of America benadrukt dat de Amerikaanse aandelenmarkt in de afgelopen vijftig jaar na het laatste salvo van de Fed weliswaar in de helft van de gevallen is gestegen, maar bij een inflatoire cyclus systematisch is gedaald, gemiddeld met 5% over drie maanden. De ECB geeft geen prognoses voor de rente op middellange of lange termijn vrij, dus een eventueel verschil tussen de rentescenario’s van de markt en die van de centrale bank valt onmogelijk te meten. Voorlopig kunnen we alleen vaststellen dat de obligatiemarkt voor dit jaar nog één of twee bijkomende renteverhogingen verwacht, wat niet onverenigbaar lijkt met de aanwijzingen van de ECB.
Of het nu een sisser of een klapper wordt, de lont brandt. De vraag is of de Fed en de ECB met hun vuurwerk van renteverhogingen in de afgelopen maanden een perfect spektakel hebben neergezet, of een brand hebben ontstoken die de groei en de markten in de as zal leggen. De toekomst zal het ons leren.
