Als een beleggingsfonds grote verkopen of aankopen van fondsdeelbewijzen doet, kunnen bestaande beleggers benadeeld worden. Als er geen antiverwateringsmechanismen zijn, worden de transactiekosten voor transacties met betrekking tot de onderliggende activa proportioneel gedragen door alle aandeelhouders van het fonds. Deze kosten in verband met instap-/uitstapactiviteiten verwateren de waarde van de belegging van de bestaande aandeelhouders van een fonds. Swing pricing wordt gebruikt om dit verwateringseffect te beperken.
Bulkaankopen en -verkopen ontmoedigen
Wat verstaat men onder swing pricing? Swing pricing is een mechanisme dat vooral bedoeld is om massale uitstroom van beleggers in een fonds te ontmoedigen. Als de aflossingen een bepaalde drempel overschrijden, wordt de netto-inventariswaarde neerwaarts aangepast om de transactiekosten weer te geven. Deze kosten zijn vooral hoog in het geval van gedwongen verkopen, wanneer effecten moeten worden verkocht en liquiditeit moet worden verschaft aan vertrekkende beleggers.
Swing pricing zijn de kosten die in rekening worden gebracht bij een grootschalige uitstap uit een fonds om te voorkomen dat langetermijnbeleggers worden benadeeld. Deze kosten zijn bedoeld om het handelen in fondsdeelbewijzen te ontmoedigen. Met andere woorden, swing pricingis het mechanisme waarbij de netto-inventariswaarde naar boven (of beneden) wordt bijgesteld als de verandering in de verplichtingen positief (of negatief) is, zodat de kosten van het herschikken van de portefeuille in verband met bewegingen in de onderliggende waarden voor bestaande fondsbezitters worden verminderd.
Ten gunste van het fonds
Deze kosten kunnen variëren afhankelijk van de uitgever van het fonds en het bedrag van de instap/uitstap. Sommige vermogensbeheerders hanteren een vaste swing pricing van 0,1%, terwijl anderen een variabel tarief hanteren dat kan oplopen tot 2%. Deze variabele instap- en uitstapvergoedingen vallen toe aan het fonds. Dit betekent dat ze niet worden betaald aan de beheermaatschappij of de bank die het fonds op de markt brengt, zoals beheer- of instapvergoedingen. De beheermaatschappijen geven het weer om inkomende en uitgaande transacties te bestraffen om te voorkomen dat langetermijnbeleggers worden benadeeld. Het is het standaard antiverwateringsinstrument geworden in de Europese vermogensbeheersector. Bovenal is het een mechanisme om ervoor te zorgen dat de transactiekosten die worden gegenereerd door beleggers die op grote schaal deelbewijzen kopen of verkopen, door hen worden gedragen en niet worden verspreid over alle beleggers van het fonds.