We kunnen een gradatie aanbrengen in de vormen van portefeuillebeheer. Ten eerste is er puur indexbeheer, dat een index volgt zonder ervan af te wijken. Actief beheer volgt dan een benchmarkindex, met relatief kleine verschillen afhankelijk van de overtuigingen van de beheerder. Nog actiever, total return beheer stelt u in staat om een portefeuille te beheren in relatie tot een benchmarkindex, maar met de mogelijkheid om hier aanzienlijk van af te wijken. Absolute return beheer verwijst niet naar een index, maar heeft als doel de geldmarktrente te verslaan. Aan het einde van de keten hebben we hedgefondsen, die gebruik maken van hefboomwerking en worden beheerd door te proberen te profiteren van marktinefficiënties.
Absolute performance
Laten we absoluut return beheer eens nader bekijken. Absolute return beheer staat ook bekend als absolute performance. Wat bedoelt men hiermee? Bij dit type beheer verwijst de beheerder niet naar een index, d.w.z. hij neemt de index niet als basis en richt zich niet op de wegingen van deze index in een bepaalde sector. Het doel is om elk kalenderjaar een positief rendement te genereren, ongeacht de markttrends. Dit jaarlijkse rendement moet in ieder geval hoger zijn dan een risicovrije benchmark (zoals Duitse obligaties of geldmarktbeleggingen). Vandaar de naam absolute performance.
Brede diversificatie
In deze strategie zijn de allocatiemarges en activa-allocatie binnen de portefeuille zeer breed. Deze fondsen kunnen beleggen in aandelen, obligaties, valuta’s en grondstoffen (via index- en subindexderivaten).
Shortposities zijn toegestaan. Dit betekent dat beheerders ook proberen te profiteren van marktdalingen, en het gebruik van derivaten is dan ook gebruikelijk bij dit type beheer. De beheerder kan longposities (kopen) en shortposities (profiteren van een daling) innemen op aandelen in dezelfde sector, bijvoorbeeld door futures te kopen en te verkopen. Dit staat bekend als een long/short strategie. Futures geven de belegger een grotere blootstelling aan aandelen.
Lage marktcorrelatie
In principe is de correlatie met aandelenmarkten relatief laag in deze portefeuilles. Het risico op verlies wordt zorgvuldig beheerd.
Ondanks het gebruik van derivaten zijn deze fondsen geen hedgefondsen. Deze fondsen volgen een beleid van aandelenselectie, terwijl ze zorgen voor sectorale en soms geografische diversificatie. De beheerders leggen zichzelf ook beperkingen op om op bepaalde momenten niet overwogen te zijn in bepaalde sectoren. Deze fondsen genereren daarom een lagere volatiliteit dan traditionele fondsen. De fondsbeheerders passen de activa van het fonds voortdurend aan in lijn met de markttrends om stabiele en correcte rendementen te behalen op de lange en middellange termijn.
Ze dekken hun risico’s af door middel van derivaten en willen daarom hun kapitaal behouden. Ze bieden een alternatief tussen traditionele fondsen en hedgefondsen.
We moeten er echter op wijzen dat deze fondsen geen absolute prestaties garanderen: ze streven ernaar. Deze fondsen zijn daarom onderhevig aan een risico op kapitaalverlies. Daarom moeten we ons ervan bewust zijn dat er genoeg keuze is in dit assortiment. Niet alle fondsen zijn gelijk.
