De hardnekkig hoge inflatie heeft het scenario voor renteverlagingen in de Verenigde Staten op de schop gedaan en de obligatiemarkt nog volatieler gemaakt. De ECB zou de rente snel kunnen verlagen tot 3%, terwijl de Fed een voorzichtiger beleid voert.
De nervositeit is voelbaar. De vraag die iedereen zich stelt is: hoeveel renteverlagingen zal de Federal Reserve kunnen doorvoeren in 2024? Begin januari verwachtten experts en economen ongeveer 6 tot 7 renteverlagingen. Naarmate de weken verstreken, werden de verwachtingen steeds naar beneden bijgesteld. Vandaag de dag is dat aantal gedaald tot één of twee, en voor sommigen zelfs helemaal geen.
De obligatiemarkt, bemoedigd door de daling van de inflatie eind 2023, vervolgens gedemoraliseerd door de veerkracht van de inflatie en de hoop op een renteverlaging, heeft de start van het jaar gemist. De opbrengsten zijn volatiel geweest. Het rendement op Amerikaanse staatsobligaties steeg sterk van 4% aan het begin van het jaar, piekte op meer dan 4,7% en schommelt nu rond de 4,45%. De markt blijft zich richten op de inflatievooruitzichten, die nauwlettend in de gaten worden gehouden door de Amerikaanse centrale bank.
Sinds het begin van het jaar weigert de inflatie aan de andere kant van de Atlantische Oceaan het Fed-scenario van een geleidelijke terugkeer naar 2% te volgen.
De publicatie van de inflatiecijfers van april (gepubliceerd op 14 mei), met een percentage van 3,4% vergeleken met de verwachte 3,5%, deed echter de hoop op de eerste monetaire versoepeling in de Verenigde Staten in de herfst weer opleven.
Pascal Gilbert, wiens DNCA Invest Alpha Bonds fonds een multi-strategie obligatiebeheer toepast, heeft een redelijk positieve start van het jaar gehad (+2,49% ten opzichte van 1,2% voor zijn categorie) en is van mening dat: “een daling van de dollarrente in juli denkbaar is als het inflatierisico afneemt of als de economie tekenen van zwakte vertoont. Of allebei. Maar in beide gevallen denk ik dat er voor het einde van het jaar een besluit wordt genomen over verdere bezuinigingen. Het effect van het economische programma van de nieuwe president zal dan doorslaggevend zijn. A priori kunnen we dus minstens twee renteverlagingen verwachten in 2024, inclusief die van juli
Christopher Dembik van Pictet AM legt uit: “De verwachtingen op de geldmarkten over een mogelijke renteverlaging door de Fed in september zijn versterkt. Niets is echter zeker. De banenmarkt is nog lang niet afgekoeld. De verstandigste koers voor de Fed is om op korte termijn voor de status quo te kiezen, ook in juni.
Duidelijkere vooruitzichten voor de eurozone
Alles is duidelijker in de eurozone, dankzij een beter gecontroleerde inflatie (2,4% in april), en de desynchronisatie van het monetaire beleid tussen de euro- en dollarblokken is een realiteit geworden. Waarnemers voorzien een vertraging tussen de monetaire versoepeling van de VS en die van de Europese Centrale Bank, waarbij de eerste na de laatste tussenkomt. Als gevolg daarvan bestaat het risico dat de euro verzwakt ten opzichte van de dollar, waardoor de spread tussen de rendementen gunstiger wordt voor de greenback. “De economische situatie in Europa verschilt van die in de Verenigde Staten en rechtvaardigt een andere reactie van de ECB. Er is geen wet die zegt dat de Fed altijd eerst moet bewegen en alle anderen daarna. Ons scenario is al enkele maanden hetzelfde: een cumulatieve daling van de euro met 100 basispunten (1%) tot 3%. De inflatie zou in 2025 dicht bij 2% moeten blijven. Er is een recessie voor nodig om de ECB onder de 3% te krijgen,” zegt Philippe Gilbert, die eraan toevoegt: “We rekenen niet op een klassieke cyclus van renteverlagingen, maar op een geleidelijke aanpassing van de tarieven, een regulering na de periode van nulrente”.
De markt voorspelt momenteel een inflatie van 3% in 2025. “Tegen deze achtergrond, en ervan uitgaande dat er uiteindelijk tekenen van zwakte in de Amerikaanse economie zullen verschijnen, is het aantrekkelijk om vandaag 5% te verdienen op een tweejarige obligatie in dollar,” zegt Pascal Gilbert.
Deze veerkracht in de Amerikaanse inflatie is te vinden in de dienstensector en de gezondheidszorg, die nog steeds bezig zijn met een inhaalslag in hun prijsstelling. Over het algemeen zal een rentestijging uiteindelijk de economische groei temperen, simpelweg vanwege de hogere kosten van krediet. Op dit moment dragen robuuste investeringen in infrastructuur bij aan de kracht van het Amerikaanse bbp. Een goede manier om je spaargeld op de dollarobligatiemarkt te parkeren is met 2,2% inflatieobligaties (TIPS). Dit percentage wordt elk jaar verhoogd met het vastgestelde inflatiepercentage.
“Ik denk al een paar weken dat de FED de rente in juli voor het eerst zal verlagen en als dat niet gebeurt, kan het saai worden. De volgende bijeenkomst is in september, wat al een beetje te dicht bij de presidentsverkiezingen is. Zijn enige uitweg voor de komende maanden is in juli. Maar een inflatie van minder dan 2% blijft een luchtspiegeling voor dit jaar,” zegt de beheerder.
De andere dollars…
Een andere dollar, de Canadese dollar, profiteert van de stijgende grondstoffenprijzen. In tegenstelling tot de Verenigde Staten heeft Canada heel weinig schulden. De Canadese dollar is een alternatief voor de Amerikaanse dollar. Ook de Nieuw-Zeelandse en Australische dollar kunnen dat zijn. Omdat de tekorten die in bepaalde landen worden gehandhaafd een zwart gat kunnen worden. Maar het is nog steeds moeilijk om te zeggen dat deze andere valuta’s alternatieven of satellieten van de Amerikaanse dollar zijn. Ik denk echter dat de AUD (Australische dollar) en de NZD (Nieuw-Zeelandse dollar) op een positief economisch traject zitten om beter te presteren dan de Amerikaanse dollar, zodra de Fed de rente begint te verlagen.
Ongerustheid over tekorten
Tot slot zijn in de eurozone het schuldniveau en de tekorten van bepaalde grote landen even zorgwekkend geworden. In het DNCA-fonds is een shortpositie geopend op long Duitse en Franse staatsobligaties met het oog op de risico’s van hoge schulden in Frankrijk en Italië.
Maar Pascal Gilbert tempert. Nadat de rating van Frankrijk was bevestigd, werd de tekortkwestie even in de ijskast gezet. De uitslag van de Europese verkiezingen en het mandaat dat de lidstaten aan de nieuwe Commissie zullen geven, zijn zaken om in de gaten te houden. Als het beleid van Emmanuel Macron wint, zullen de lange rentes iets stijgen. Aan de andere kant zal de Franse schuld bij een ander economisch beleid met minder Europese stimulansen waarschijnlijk meer onder vuur komen te liggen van de markten en als de overheidsfinanciën niet sneller op orde worden gebracht.
