Skip to main content

Dit gezegde is deze zomer nog nooit zo waar geweest. Nu de tweede helft van september de slechtste van het jaar zou worden, geven een aantal specialisten hun analyse van de economische risico’s in de komende maanden. 

Na een maand augustus die begon in paniek en eindigde in onrust, “welkom in september! De negende maand van het jaar wordt door statistici beschouwd als de slechtste maand voor beursindexen. Meer specifiek wordt gezegd dat de tweede twee weken de gevaarlijkste en gruwelijkste van het jaar zijn.  Er liggen genoeg valkuilen op de loer aan het einde van het jaar: Amerikaanse verkiezingen, Europees politiek risico, economische vertraging en zelfs recessie. Aan het einde van het jaar zullen centrale bankiers ook beslissen wanneer en hoeveel ze de rente gaan verlagen. Dan is er nog China, dat tevergeefs worstelt om zijn economie weer op de rails te krijgen, en het schuldniveau in sommige landen begint zorgen te baren. Toen werden de twijfels onder beleggers over het potentieel van AI en Nvidia, de Amerikaanse droom, acuter.

 Dit is een lijst met valkuilen die de markten zullen moeten overwinnen om te voorkomen dat ze de traditie vanseptember en de tweede twee weken daarvan voortzetten. Om nog maar te zwijgen van andere doemdenkers die ons er al aan herinneren dat oktober de maand van de crashes is. Maar niet iedereen is het daarmee eens.

Marc Twain had ook een mening

Sommigen geloven dat dit “september- en oktobereffect” niets meer is dan een fabeltje. “Sinds de Tweede Wereldoorlog zijn er 61 beursrally’s geregistreerd met een stijging van meer dan 10%.  Negentien daarvan zijn in oktober van start gegaan”, legt Christopher Dembik, adviseur beleggingsstrategie bij Pictet Asset Management, uit. En, zoals de Amerikaanse schrijver Marc Twain het wrang uitdrukte: ” Oktober is een van de slechtste maanden om op de aandelenmarkt te spelen. De andere zijn: juli, januari, september, april, november, mei, maart, juni, december, augustus en februari. “

De eurozone

Vanuit economisch oogpunt staan de lichten niet op rood. Volgens Enguerrand Artaz, Managing Director van La Financière de l’Echiquier (LFDE), zal de eurozone een zwakke, positieve groei blijven vertonen, met name gedreven door een arbeidsmarkt die uiterst veerkrachtig blijft. De ineenstorting van de Duitse economie, die in het derde kwartaal opnieuw in een technische recessie zou kunnen belanden, blijft een rem. (Duitsland is een slachtoffer van het huidige gebrek aan veerkracht in de Chinese economie). Buiten de eurozone herstellen het VK en Zweden zich al enkele maanden gestaag, voegt Enguerrand Artaz toe.

Afgezien van de politieke onzekerheid in de twee grootste economieën van Europa (Frankrijk en Duitsland) lijkt de opleving van de bedrijvigheid in de eerste 5 maanden van het jaar te zijn weggeëbd, zegt Laurent Denize, Global CIO bij ODDO BHF Asset Management. “Voorlopende indicatoren (PMI, IFO, enz.) wijzen er nu op dat de bedrijvigheid vrijwel tot stilstand is gekomen. Het bbp mag niet hoger zijn dan 1,0% in 2024 en 1,5% in 2025. De 2 renteverlagingen van 0,25% die in september en december worden verwacht, zullen ons “zachte landing”-scenario helpen ondersteunen. 

Christopher Dembik is hier voorzichtiger: “het tempo waarin de kosten van geld dalen is te laag in de eurozone gezien de zwakke groei. Een verlaging van 0,25% door de ECB in september, zelfs herhaald in december, is onvoldoende. De trieste realiteit is dat de groeiwinsten van de afgelopen kwartalen vooral te danken zijn aan de buitenlandse handel (en dus aan de zwakke wisselkoers van de euro in de afgelopen maanden) en niet aan de binnenlandse vraag, die kwetsbaar blijft ondanks het feit dat ze ongeveer 95% van het bbp van de zone vertegenwoordigt. Zonder een steviger herstel van de kredietverlening, wat de investeringen van huishoudens en bedrijven zou stimuleren, is er alle reden om te vrezen dat de economische stagnatie in de eurozone definitief zal beginnen. Om nog maar te zwijgen van bepaalde begrotingstekorten die moeten worden teruggedrongen”, voegt de Pictet Asset Management-expert eraan toe.

Inflatie is bijna verleden tijd

Wat de inflatie in het algemeen betreft,” legt Enguerrand Artaz uit, “zal de wereldwijde trend naar desinflatie zich voortzetten. [1]In de Verenigde Staten wordt de inflatie getemperd door weinig meer dan huisvesting, waarvan de opname in de belangrijkste inflatiemetingen (CPI en PCE ) erg vertraagd is, en de inflatie in de dienstensector is duidelijk gedaald.

In de eurozone blijft de inflatie echter hoger en ”hardnekkiger”, vooral door een nog steeds krappe arbeidsmarkt, aldus Enguerrand Artaz. Christopher Dembik benadrukt dat de inflatie, met een terugkeer naar een niveau in de buurt van 2%, niet langer een reden tot bezorgdheid zou moeten zijn. Bij Mandarine Gestion zeggen Florian Alain, aandelenbeheerder, en Philippe Tranchet, hoofd obligatiebeheer, ook dat Jerome Powells belangrijkste zorg nu is om te zorgen voor een zachte landing van de Amerikaanse economie, met inflatie onder controle… De olifant in de kamer blijven echter de naderende verkiezingen, die de monetaire beleidsbeslissingen van de Fed zouden kunnen verstoren. En de twee analisten van Mandarine Gestion benadrukken dat de budgettaire manoeuvreerruimte beperkt is geworden door de omvang van de tekorten.

Volgens de specialisten van Mandarine Gestion vertraagt de inflatie en opent dit de deur voor renteverlagingen. Tussen het begin en het einde van de zomer daalden de marktverwachtingen voor de belangrijkste rentetarieven van 4,2% naar 3,2%. Maar een percentage van ongeveer 3,5% tegen juli 2025 in de Verenigde Staten is realistischer, en 2,5% in Europa, concluderen de twee specialisten.

De Verenigde Staten beter af

Laurent Denize, CIO bij ODDO BHF AM, is niet zo enthousiast over het Amerikaanse recessiescenario en zet in op een renteverlaging door de Fed van 0,75% in drie stappen tussen nu en het einde van het jaar en van nog eens 1% in 2025, d.w.z. elk kwartaal 0,25%. Christopher Dembik is het in grote lijnen eens met dit programma. “De Amerikaanse economie blijft verrassen en blijft in uitstekende gezondheid, met de consument in goede vorm Een onmiskenbare barometer: Amerikaanse burgers hebben de afgelopen weken nog nooit zoveel vluchten genomen en zoveel culturele evenementen bijgewoond.

Onze centrale visie voor de komende 6 maanden is een zachte landing tegen de achtergrond van een vertragende wereldeconomie en desinflatie”, zegt Laurent Denize. Nu de activiteit de afgelopen twee maanden wat in een dipje zit (dalende industriële moraal, zwakke werkgelegenheid, stijgende werkloosheid), verwachten we dat de groei in 2025 onder de 2% zal dalen. Er moet ook rekening worden gehouden met de terugkeer van handelsspanningen in het geval van de herverkiezing van Donald Trump, net als met de toename van het Amerikaanse tekort als het programma van Kamala Harris wordt uitgevoerd. 

De groei lijkt veerkrachtig, maar er zijn tekenen van kwetsbaarheid”, zegt Enguerrand Artaz. Een groeiende kloof tussen het inkomensniveau en de consumptie van huishoudens, voegt hij eraan toe, wordt weerspiegeld in besparingen die zijn gedaald tot 2,9% van het beschikbare inkomen. Nog niets om je zorgen over te maken, tenzij de arbeidsmarkt verslechtert en tegelijkertijd de rentelasten op vastgelegde leningen stijgen. De Amerikaanse werkgelegenheidscijfers blijven daarom cruciaal voor het Amerikaanse traject en, bij uitbreiding, voor dat van de wereldeconomie. De onderliggende trends nopen duidelijk tot voorzichtigheid: het risico op een recessie is toegenomen. 

China nog steeds koortsig

In China,” legt Laurent Denize uit, “is de business traag, gestraft door een vertraging van de particuliere binnenlandse vraag. De autoriteiten werden gedwongen om hun steun te verhogen, maar de reactie was laat, ontoereikend en slecht gericht. De doelstelling van 5% groei voor 2024 wordt steeds minder geloofwaardig. De beperkte manoeuvreerruimte op het monetaire front zal de toekomstige groei waarschijnlijk niet bevorderen. Christopher Dembik is ook sceptisch over de Chinese economie. “Hoewel Chinese aandelen ondergewaardeerd blijven, zien we geen positieve signalen die beleggen in deze markt rechtvaardigen.” Florian Allain, aandelenbeheerder bij Mandarine Gestion, vindt het ook moeilijk voor te stellen welke drijfveren de Chinese economie in staat zouden kunnen stellen om de economische vertraging te boven te komen en zelfs een groei van 5% te bereiken. 


[1] Consumentenprijsindex en Personal Consumption Expenditures Price Index

Daniel Pechon

Author Daniel Pechon

More posts by Daniel Pechon