Coline Pavot, Head of ESG Research bij La Financière de l’Echiquier.
De dreiging van Trump is terug! Op 6 november 2024 stuurde de overwinning van de Republikeinse kandidaat een rilling door de gemeenschap van mensen die zich inzetten voor duurzame ontwikkeling. Op papier voorspelden de aankondigingen van de kandidaat niet veel goeds voor ESG-kwesties1. Zou de anti-ESG-beweging, die sinds zijn eerste ambtstermijn al aan kracht heeft gewonnen in de Verenigde Staten, nog sterker kunnen worden? Laten we eens wat dieper ingaan op het vooruitzicht van een nieuwe ambtstermijn die bol zal staan van sociale en milieurisico’s.
EEN OVERZICHT VAN DE DREIGING
“Drill, baby, drill”2, de campagnemantra van de Republikeinse kandidaat, zet de toon voor zijn ambities in de strijd tegen klimaatverandering. De belofte is veelzijdig: de sluizen van de oliewinning weer openzetten, in de hoop op goedkopere energie, en de milieuregels die onder het Biden-tijdperk werden ingevoerd terugdraaien om het bedrijfsleven vrije baan te geven. Op internationale schaal dreigt Donald Trump ook het Akkoord van Parijs te verlaten en nog verder te gaan door uit het Raamverdrag van de Verenigde Naties inzake klimaatverandering (UNFCCC) te stappen, met het risico dat de collectieve doelstelling van 1,5°C om zeep wordt geholpen. Volgens Carbon Brief3 zou het beoogde beleid kunnen leiden tot een toename van de uitstoot, wat overeenkomt met 4 miljard ton CO2 in 2030, meer dan de jaarlijkse uitstoot van de Europese Unie.
EEN DREIGEMENT DAT MISSCHIEN NIET ZO GEMAKKELIJK UIT TE VOEREN IS
Zal de luchthartigheid van Trump genoeg zijn om zijn plan uit te voeren? Zijn plan om de IRA-wet (Amerikaanse Wet op de Inflatievermindering)4 terug te draaien zal bijvoorbeeld niet zonder weerstand gaan, zelfs niet binnen zijn eigen gelederen. 80% van de investeringen die werden gefinancierd door de IRA-wet zijn ten goede gekomen aan Republikeinse staten. Dit is het geval van Texas, dat grote subsidies heeft ontvangen waardoor het zich in de voorhoede van de hernieuwbare energie kon positioneren en veel banen in de sector kon creëren. Een aantal milieubepalingen die door het wetsvoorstel worden bedreigd, versterken ook de concurrentiepositie van de Amerikaanse industrie, vooral ten opzichte van China, wat de “America First”-retoriek ondersteunt die het Republikeinse kamp zo dierbaar is. Op sociaal vlak ten slotte zullen de verklaringen van de toekomstige president vóór een massale terugkeer van 10 tot 12 miljoen werknemers zonder papieren naar hun land van herkomst ongetwijfeld een negatief effect hebben op de inflatie en op de economische groei.
EEN GLAS HALF VOL OF HALF LEEG?
Moeten we, gezien dit gemengde beeld, het glas zien als half vol of half leeg? In dit stadium zijn deze ongunstige aankondigingen niet bevorderlijk voor het enthousiasme en heeft het geleid tot een buitensporige volatiliteit van de activa die als “groen” worden beschouwd. De uitvoering van de provocerende slogans van de toekomstige president is vaak genuanceerder, zoals blijkt uit de daadwerkelijke maatregelen die tijdens zijn vorige ambtstermijn zijn genomen. Toch bestaat er een risico van besmetting naar andere landen, die minder terughoudend zijn om hun verbintenissen terug te schroeven in het licht van de heersende klimaatscepsis.
In een tijd waarin veel beleggers zich zorgen maken dat de Europese economieën terrein verliezen tegenover de Verenigde Staten en China, is dit niet een kans voor Europa om zijn leiderschap te laten gelden in deze belangrijke kwesties voor de toekomst van onze planeet… en onze economieën? Als verantwoordelijke en betrokken beleggers blijven we bedrijven en regelgevers aanmoedigen om koers te houden op ambitieuze maatregelen, onder het prisma van dubbele materialiteit.
1 Milieu, sociaal en governance
2 “Fore, chéri, fore!”
3 https://www.carbonbrief.org/analysis-trump-election-win-could-add-4bn-tonnes-to-us-emissions-by-2030/
4 Inflation Reduction Act (Amerikaanse Wet op de Inflatievermindering)
