Editorial van de maand door Olivier de Berranger, gedelegeerd algemeen directeur en CIO, en Enguerrand Artaz, beheerder, La Financière de l’Echiquier.
Elk beursjaar heeft zijn eigen bijzonderheden en wederwaardigheden. Sommige jaren hebben nog decennia later een prominente plaats in de geschiedenis van de financiële markten. 2022 zal er ongetwijfeld zo een zijn. Aandelen en obligaties daalden eensgezind, wat resulteerde in het slechtste rendement op gediversifieerde portefeuilles sinds de jaren 1930. Andere oorzaken zijn het uitbreken van het Russisch-Oekraïense conflict, de grootste oorlog op Europese bodem sinds de Tweede Wereldoorlog, en de scherpste monetaire verkrapping sinds de jaren 1980, doorgevoerd door bijna alle centrale banken ter wereld vanwege de recordhoge inflatie. Dankzij al deze historische feiten zou 2022 moeten toetreden tot de besloten club van opmerkelijke beursjaren.
Ook beleggers zijn afgelopen jaar behoorlijk op de proef gesteld. Zal 2023, na maanden in de rode cijfers, afgewisseld met heel weinig goed nieuws, hen wat rust en vertrouwen brengen? We moeten helaas constateren dat de economische vooruitzichten op korte termijn somber zijn. Hoewel de forse monetaire verkrapping effectief geweest lijkt te zijn in het beteugelen van de inflatie die misschien eindelijk een plateau heeft bereikt, zou dit beleid tot een wereldwijde recessie kunnen leiden. De slagvaardigheid van centrale banken en overheden is beperkt. De banken kunnen niet veel doen vanwege de aanhoudend hoge inflatie en de regeringen hebben te kampen met stijgende kosten van de staatsschulden. Deze omgeving maant dan ook tot voorzichtigheid op de aandelenmarkten, waarvan de waarderingen onder druk staan, maar waarvan we niet kunnen zeggen dat ze in de uitverkoop zijn, en waarvan hun winstvooruitzichten naar beneden bijgesteld kunnen worden. Vanuit een langetermijnperspectief wijzen de dalende koersen en waarderingsratio’s van aandelen in de afgelopen kwartalen er echter op dat de rendementen de komende semesters hoogstwaarschijnlijk positief zullen zijn.
Voorzichtigheid op de korte termijn dus, met een aanhoudend hoge volatiliteit en mogelijke verdere tegenvallers. Toch blijven er wat zwakke punten die kunnen leiden tot de terugkeer van het aandelenrisico in de portefeuilles. In die optiek zouden kleine en middelgrote groeiaandelen die in 2022 harde klappen kregen, interessante kansen kunnen bieden. Het andere goede nieuws is de sterke opleving van de aantrekkelijkheid van de grote verliezers van de afgelopen jaren: obligaties, en dan vooral bedrijfsobligaties. Met opnieuw een zeer interessante carry, de op handen zijnde stopzetting van de renteverhogingen door de centrale banken en risicopremies die deels rekening houden met een scenario van economische vertraging, zou krediet inderdaad weer kunnen gaan dienen als middel voor diversificatie binnen portefeuilles.
Nu het tijdperk van de nulrente en de monetaire stimulansen ten einde loopt, zullen de beleggers geconfronteerd worden met een minder gunstig klimaat, waardoor ze de samenstelling van hun portefeuille gaan herzien en diversifiëren. Een proces dat volgens het onveranderlijke principe van creatieve vernietiging de weg vrijmaakt voor innovaties die in de komende jaren waarschijnlijk rendement gaan opleveren.
Disclaimer: De in dit document geuite meningen komen overeen met de overtuigingen van de auteur. LFDE kan hiervoor in geen geval aansprakelijk worden gesteld.
