Pierre Pincemaille, Algemeen Secretaris van Gestion DNCA Investments.
Zes! Dat is het aantal Europese autoconstructeurs dat winstwaarschuwingen heeft uitgestuurd (Porsche, VW, Stellantis, Aston Martin, BMW en Mercedes). Zelfs bandenfabrikant Michelin, die in theorie beschermd wordt door het overwicht van zijn activiteit op de vervangingsmarkt (3/4 van zijn inkomsten), moest zijn vooruitzichten herzien. We hoeven dus niet te wachten tot het einde van het seizoen van de kwartaalpublicaties om een balans op te maken van de problemen van deze sector in Europa: de cyclische (zwakke vraag) en structurele effecten (regelgeving) verplichten de constructeurs om hun verwachtingen op het vlak van omzet, marges en vooral cashflowgeneratie bij te stellen.
Om dit te verklaren wijst Mercedes op de snelle achteruitgang van zijn activiteiten in China. Dit land, de grootste markt van het bedrijf, lijkt zijn elan weer kwijt te zijn, omdat vermogende kopers de aankoop van de meest prestigieuze modellen van het merk (S-Klasse en het topmodel Maybach) uitstellen. Stellantis kampt met een algemene druk op de verkoopprijzen en zal in S2 grote voorraden moeten wegwerken (wat een invloed zal hebben op zijn vermogen om de vaste kosten op te vangen).
Naast dit cyclische fenomeen lijdt de sector onder een groeiende onzekerheid naarmate de deadline van 2025 nadert: de Europese regelgeving legt een daling van de CO2-uitstoot op van 15% volgend jaar (ten opzichte van 2021), wat sterk aanzet tot een toename van de verkoop van elektrische voertuigen. Gemiddeld is een penetratie van 25% van deze voertuigen in de verkoopmix noodzakelijk om dit doel te bereiken. Dat lijkt onhaalbaar in het licht van het huidige percentage van 15%.
In dit doodlopend straatje zou de regelgever de regelgeving kunnen versoepelen, met name om rekening te houden met het gebrek aan interesse van de consument op het moment dat de modellen beschikbaar zijn (omwille van de prijzen, verzekeringskosten en beperkte infrastructuur). Zo niet kan de Europese sector miljardenboetes opgelegd krijgen. In deze setting kunnen we niet anders dan denken aan wat Elon Musk zei (in 2022): “Als u geen voorstander bent van elektrische auto’s, zal u binnenkort verdwijnen.” Maar wat als het uw eigen klanten zijn die niet geïnteresseerd zijn?
VW nam nota van deze onrechtvaardige situatie en doorbrak een taboe in Duitsland: de ondernemingsraad van de groep (een centrale entiteit in het managementsysteem aan de andere kant van de Rijn) verklaarde dat de directie drie fabrieken in het land wilde sluiten (met duizenden ontslagen als gevolg) om concurrentieredenen. Het is geen verrassing dat de vakbond IG Metall waarschuwde dat dergelijke beslissingen “een soort weerstand zouden oproepen die het zich nooit zou kunnen voorstellen”. Ter herinnering, VW is de grootste industriële werkgever van Duitsland en de grootste autoconstructeur van Europa qua omzet. Hetzelfde horen we bij Stellantis bij monde van zijn algemeen directeur, die de sluiting van een productievestiging in Europa niet uitsluit indien Chinese fabrikanten zich lokaal vestigen.
Deze momenten van de waarheid zijn een dramatische weerspiegeling van het rapport-Draghi over de toekomst van het Europese concurrentievermogen, waarin de voormalige ECB-voorzitter de balans opmaakt van een Europese ontkoppeling. Aangezien de zone tussen de Amerikaanse hamer en het Chinese aambeeld ligt, is het rapport van ‘Super Mario’ uiteraard bedoeld om een politieke schok teweeg te brengen gezien het risico op de marginalisering van Europa.
In afwachting van een gecoördineerde reactie op lange termijn werden de winstverwachtingen van de sector grotendeels bijgesteld en zijn de huidige waarderingen aantrekkelijk in het licht van zijn eigen historiek (PER van 7x 2025 tegenover een multiple van gemiddeld 10x over 10 jaar en 8x aangepast uit de Covid-periode, volgens de consensus), maar het binaire karakter van het thema van de penetratiegraad over een tijdspanne van een jaar maakt deze stellingname zeer gewaagd. In afwachting zal deze sector wellicht een tradingsector blijven op beursvlak, iets wat beleggers in de laatste cyclus trouwens al hebben meegemaakt. De cirkel is rond …
