Thomas Planell, Beheerder – Analist DNCA Investments.
Voorraadverminderingen, prijsdalingen … Na een moeilijk tweede kwartaal volgen de winstwaarschuwingen elkaar op en ze zijn erg vergelijkbaar voor de Europese (Lanxess, Victrex, DSM-Firmenich …) en de Amerikaanse chemiebedrijven: HB Fuller, Ashland en Cabot geven toe dat ze te kampen hebben met een ‘aanhoudende cyclus van voorraadvermindering’ waar het tanende herstel van China niet vreemd aan is. In lijn met de daling van de Purchasing Managers’ Indexen (PMI) sinds medio-2021, wordt de sector beïnvloed door de voorzichtigheid van de klanten die zich voorbereiden op een recessie, terwijl de handige buffervoorraad na covid definitief lijkt te zijn opgebruikt. Dit jaar zou het activiteitenvolume kunnen afnemen naar het niveau van 2016, wat leidt tot een sectorale recessie die vergelijkbaar is met die van 2008! Is de chemische sector (7 % van het wereldwijde bbp) de ruiter van de economische apocalyps?
Het woord voorraadvermindering wordt steeds vaker in de mond genomen door
bedrijfsleiders in de verpakkingssector, de zee- en wegtransportsector. In de videoconferenties die worden gehouden naar aanleiding van de publicatie van de kwartaalrekeningen van de S&P500-bedrijven, brengt deze onheilsbode steeds vaker slecht nieuws. Al bijna 300 keer deze maand. Twee keer zoveel als in het tweede kwartaal van 2019. De bedrijven leverden destijds rekeningen af die onder druk stonden door de vertraging van de wereldwijde groei en de verstarring van de handelsoorlog tussen China en de VS.
De markten lijken zich echter niet al te druk te maken over de onrust in de chemische sector, nochtans aan de voorhoede van de economische cyclus! Ondanks de terugvallende activiteit is de Stoxx 600 Chemicals sinds begin dit jaar blijven stijgen (+ 3 %). Het verschil met de twee belangrijkste afzetmarkten van de sector, de bouw (+15 %) en de autosector (+20 %), ook cyclische sectoren, is bijzonder opmerkelijk. Beleggers (na anderhalf jaar van voorraadverminderingen!) zijn er misschien al van overtuigd dat het moeilijkste achter de rug. Ze focussen liever op het goede nieuws dat ook te rapen valt in dit publicatieseizoen. Sommige autoconstructeurs die stroomopwaarts van de cyclus staan, zoals Renault, hebben hun doelstellingen naar boven bijgesteld: de normalisering van de logistieke keten zorgt voor de langverwachte levering van duurdere modellen waar kopers negen tot twaalf maanden op hebben moeten wachten, tussen de ondertekening bij de concessiehouder en de overhandiging van de sleutels. In de Verenigde Staten nemen de bouwonkosten voor de verhuizing van de fabrieken toe: bijna 200 miljard dollar dit jaar!
Ten slotte is het zeer asynchrone karakter van de vertraging een geruststellende factor. Het uitblijven van een algemene ineenstorting van de vraag in het tweede kwartaal houdt de hoop op een economische soft-landing in leven. Een zin die echter in de voorwaardelijke wijs moet vervoegd worden: de ‘kerninflatie’, die blijft stijgen (5,3 % in mei in de eurozone), zet de ECB niet aan om van haar roadmap af te wijken, integendeel.
Met een langere weg te gaan dan de Fed in het licht van de monetaire crisis en verrassende economische indicatoren die een minder goede richting uitgaan dan in de Verenigde Staten, gaat de klim naar de top van de eindrentes in Europa een delicate fase tegemoet.
Voor het oude continent zou een extra groei uit China goed van pas komen om de pil van de renteverhoging, die eind dit jaar wellicht rond 3,85 % zal bedragen, vlotter te slikken. Helaas wijzen de laatste cijfers van het Rijk van het Midden nog niet op het industriële herstel waar de Europese exporteurs al zo lang op wachten.
Als we dan toch op het positieve willen focussen, kunnen we ons troosten door te kijken naar de Europese gasreserves. De vertraging van de Duitse chemische sector heeft de stijging van de gasprijzen deze winter beperkt gehouden, terwijl de bezetting midden september naar verwachting 100 % zal bedragen!
