De kerstrally gaat wat liggen na de verlaging van de kredietrating van Frankrijk door Moody’s naar AA3 afgelopen vrijdag. Normaal gesproken heeft zo’n beslissing, zelfs als die buiten de planning valt, een vrij beperkte impact. Maar de context is ongunstig. We zien een stijging van de Amerikaanse lange rente, die ook een impact heeft op de Europese lange rente, inclusief die in Frankrijk.
Deze stijging aan de Amerikaanse kant is geen weerspiegeling van de reflatie die verwacht werd met de komst van Trump. Het is eerder een teken dat de markt denkt dat de Fed achterloopt op de cyclus, die haar zal dwingen om de rente in 2025 sneller te verlagen dan verwacht als de verslechtering van de arbeidsmarkt aanhoudt. Deze trend begon in september en zet zich voort (+40 basispunten op de 30-jarige Amerikaanse obligatie), met directe gevolgen voor de obligatierente in Europa.
Ondanks de aantrekkelijke waarderingsniveaus van de CAC 40 (PER rond 12-13) betwijfelen we of de markt de komende weken of zelfs maanden een inhaalslag zal maken. Het is waar dat de CAC 40 sterk geïnternationaliseerd is, met bedrijven zoals Schneider, Sanofi en Hermès die meer dan 75% van hun omzet buiten Europa genereren. Maar de CAC 40 is duidelijk niet immuun voor het Franse politieke risico. Als gevolg hiervan heeft de Parijse index de slechtste jaarprestatie in tien jaar neergezet, met een achterstand van 10% op de Stoxx Europe 600. Het zijn moeilijke tijden… en er is momenteel geen reden tot optimisme.
Beurscommentaar 17/12 van Christopher Dembik van Pictet AM