Wat is het verschil tussen afhankelijk en onafhankelijk advies?

De MiFID II-regels leggen eisen op aan vermogensbeheerders en adviseurs met betrekking tot de openbaarmaking van retrocessies van beheervergoedingen. Voortaan moeten deze retrocessies, als ze nog steeds worden toegepast, duidelijk worden vermeld in de documenten die aan de managementklanten worden gegeven. Het is op basis van deze retrocessies (inducement genoemd in het Engels) dat we de begrippen afhankelijke en onafhankelijke adviseur zullen definiëren.

Afhankelijke adviseur

Als de adviseur een retrocessieovereenkomst voor beheervergoedingen heeft met de vermogensbeheerders die de fondsen uitgeven die hij zijn klanten zal aanbieden, dan wordt hij een afhankelijke adviseur genoemd. Elk jaar ontvangen adviseurs een deel van de beheervergoedingen voor de fondsen die ze in de portefeuilles van hun klanten hebben geïnvesteerd. Dat is zijn verdienmodel. In dit geval zijn retrocessies niet verboden, maar de adviseur moet duidelijk aan zijn klanten bekendmaken hoeveel retrocessies hij ontvangt. Om deze retrocessies te ontvangen, moeten adviseurs echter de toegevoegde waarde die ze leveren door deze fondsen te adviseren, kunnen rechtvaardigen. Deze toegevoegde waarde kan bijvoorbeeld worden gerechtvaardigd door de omvang van de open-architectuurfondsen die een platform beschikbaar stelt aan zijn klanten of door een deskundige analyse van de kwaliteit van de fondsen die op het platform worden gepromoot.

Onafhankelijk adviseur

Een onafhankelijke beheerder is een adviseur die advies geeft en wordt vergoed door een adviescommissie die rechtstreeks door de klant wordt betaald. In dit geval ontvangen ze mogelijk geen retrocessies van beheervergoedingen voor de fondsen die ze in de portefeuilles van hun klanten hebben geplaatst.

Het concept van afhankelijkheid of onafhankelijkheid is daarom gebaseerd op de manier waarop de adviseur wordt beloond: op basis van retrocessies van vergoedingen in de bevek als afhankelijke of op basis van een adviescommissie betaald door de klant als onafhankelijke.

Bij discretionair beheer zijn retrocessies van beheervergoedingen verboden. Als de bankier ze int, moet hij ze automatisch doorstorten aan zijn klanten. Hij wordt uitsluitend vergoed op basis van een vergoeding voor portefeuillebeheer.